zondag 15 januari 2012

Middenmoter op Kongroverstoernooi

Het was alweer even geleden dat ik een serieus toernooi speelde (het Bondstoernooi reken ik daar namelijk niet toe). Ik had dan ook erg veel zin in het Kongroverstoernooi. Connexxion-bus 300 bracht me vanaf Station Haarlem in een uurtje rechtstreeks naar de speellocatie, de kantine van verpleegtehuis De helpende hand in Amstelveen. Daar trof ik onder meer mijn clubgenoten Dini, Janie, Jeroen, Leny, Nino, Wil en ook Yvonne (als spelende ontvangstdame en mahjongmiss). Daar hadden JanW en Aty ook bij willen zijn, maar een communi-catiefoutje hield ze thuis.
In de eerste ronde trof ik Nino, debutant op competitieniveau. Hij had me kort daarvoor verteld hoe hij baalde van het feit dat hij geen gooi meer kan doen naar de felbegeerde titel van Nederlands recreantenkampioen op het Valentijnstoernooi, onze thuiswedstrijd. Behalve Nino schoven Trees en Neil aan bij tafel 5, de tafel die ik de hele dag bezette. We speelden een gezellige maar ook spannende partij waarin ik uiteindelijk aan het langste eind trok. Daarbij had ik wel het geluk dat Neil eenmaal drie gesloten pungen vergat te tellen bij een zelfgetrokken mahjong.
In ronde twee ontving ik Berry, André en de sterke Martha. Ondanks vijf mahjongs in elf spellen moest ik de tafelwinst aan mijn tafeldame laten omdat ik ook veel weggaf en met de laatste mahjong 8 puntjes te kort kwam. Hoogtepunt voor mij was de all-fives-hand met drie gelijke, gemengde chows. Halverwege de dag stond ik dus op 6 tafelpunten, een score die uitzicht gaf op een mooie ereplaats. In de volgende ronde verhoogde ik dat aantal echter met slechts 1 punt. Tafelgenote Eveline koos namelijk deze ronde uit om haar schamele score flink op te krikken. Ze sprintte onmiddelijk uit het zicht met vijf achtereenvolgende mahjongs. Omdat Annemieke daarna een goede mahjong haalde was ik op achtervolgen aangewezen. Even passeerde ik haar met twee puntjes, maar daarop had ze direct een beslissend antwoord. De arme Dimphy figureerde even kansloos als ze de twee voorgaande partijen was.
Ook in de laatste ronde moest ik het met 1 punt doen. Uitgerekend clubgenoot Jeroen zorgde er met een gevaarlijke discard voor dat Karst me in het laatste spel van de tweede plek stootte. Had ik hem in de spellen daarvoor maar maar wat moeten spekken ... Over spekken gesproken, dat is wat wij drieën deden bij Ingrid ('Rotterdam, Rotterdam, Rotterdam'). Ze profiteerde maximaal van onze risico's en nam de vier punten dankbaar in ontvangst.
De 8 punten met 122 mahjongpunten bleken uiteindelijk goed voor een 20e klassementsplek in een veld van 52 deelnemers. En omdat kopvrouw Yvonne het maar iets beter deed viel er weer weinig te juichen voor de competitiespelers van Bamboe Acht. Gelukkig voor de club gold dat niet bij de recreanten. Toen spreekstalmeester Gert de top-3 bekend ging maken was Janie's naam nog niet genoemd. De bronzen podiumplek bleek haar ten deel te vallen, met een mooie trofee en een rol in de huldigingsceremonie als beloning. Dat was verdiend want in de laatste ronde wist ze koploper Dennis te verslaan. Dini (8e) en Leny (11e) deden het ook goed. De prijswinnares bood me ook nog eens een lift aan die ik dankbaar accepteerde. Zo vaak krijg ik niet de kans om bij een succesvol clubgenoot in de auto te zitten :).…

Deze tekst verscheen eerder (met beeldmateriaal) op het weblog van Mahjongclub Bamboe Acht.

donderdag 12 januari 2012

Vibrafonist Carl Schulze overleden

Op 27 december is op 75-jarige leeftijd Carl Schulze (1936-2011) overleden in zijn woonplaats Amstelveen. Carl Schulze kwam ter wereld op 21 december 1936 in Amsterdam. Hoewel hij halverwege de jaren '70 een arrangeercursus volgde bij Frans Elsen en daarna een tweejarige cursus lichte muziek was hij grotendeels autodidact. Tijdens het Loosdrechts jazzconcours (jaargang 1961) viel hij op door de Solistenprijs te winnen. Het bleek het begin van een vruchtbare en succesvolle carrière. Op 5 maart 1964 trad Schulze als solist op met het Metropole Orkest. Voor de Metropole show soleerde hij op vibrafoon in door Bert Paige gearrangeerde jazz standards. Later dat jaar speelde hij in hetzelfde programma een compositie van pianist Louis van Dijk, met wie hij begin jaren zestig een jazzkwartet had opgericht. Op vibrafoon (en incidenteel marimba) speelde Schulze tussen 1964 en 1982 als solist bij het Metropole Orkest, de Skymasters en het VARA Dansorkest in programma's als Muzikaal onthaal, AVRO’s swingtime, Close up en Muziek uit studio 1. Voor Nine o'clock jazz werden in 1980 opnamen gemaakt van het duo Carl Schulze/Louis van Dijk. In de combinatie vibrafoon-piano werd ook Schulzes eigen compositie Children's song uitgevoerd. Op 22 januari 1981 was het Carl Schulze Ensemble te gast bij Sesjun, het live jazzprogramma van de TROS. Schulzes arrangementen waren in de jaren zeventig en tachtig veelvuldig op de radio te horen. Hij schreef er meer dan 1200 voor uiteenlopende orkesten en combo's als het Metropole Orkest (ca. 250), het Tonny Eyk Orkest (ca. 400) en het Cor Cools Combo (ca. 200).

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op de website van de Muziekbibliotheek van de Omroep. Voor beeldmateriaal en relevante links klikt u hier

Toch weer een succesvolle inloopavond

De jaarlijkse inloopavond zetten we breed uit in de lokale media. Ons promotieteam (Wil en ik) plaatste berichten op buurtlink.nl, dichtbij.nl (Haarlems Weekblad, Regio Zuid-Kennemerland), de Hoofddorpse Courant, onze eigen website en Twitter. Ook mailden we (allebei!) De Heemsteder. Nieuwsgierig naar het resultaat van dit mediaoffensief hield ik op het moment suprême (gisteravond) de deur in de gaten. Tussen de nieuwjaarskussen en –handen telde ik uiteindelijk drie belangstellenden, veel minder dan vorig jaar. Deze kwantitatieve tegenvaller maakte al snel plaats voor kwalitatief enthousiasme toen ik met Liesbeth, Cees en Trix kennismaakte. Ze bleken het spel reeds te hebben gespeeld en toonden zich aanstekelijk leergierig. Voor ons alle vier was het fijn dat ze op ongeveer hetzelfde niveau aanschoven. De stenen en het spelverloop waren hun bekend zodat we ons vrijwel direct stortten op de MCR-regels. Hier en daar meende ik een lichte duizeling te bespeuren over de schijnbaar oneindige mogelijkheden die deze bieden. Maar de uitdaging om ze te ontdekken en spelend toe te passen gingen ze met graagte aan. Eerst belichtte ik een flinke selectie van scorende combinaties, waarna we aan het spelen sloegen met opengelegde stenen. Al mahjongend stuitten we weer op andere en toen we Yvonne’s prachtige hand bekeken zagen we een zuivere, omkeerbare mahjong met drie gesloten pungen. In de drie spellen die we speelden haalde elk van mijn cursisten-voor-een-avond een mahjong. Cees scoorde met behulp van mijn mobieltje (1-4-7/2-5-8/3-6-9) een verweven hand met de zeven winden en draken compleet, Liesbeth een zeven-tweelingen-mahjong en Trix een schoon bamboespel met pung van zuidenwinden. Opgewekt en tevreden gingen ze naar huis, met bedoeling binnenkort weer terug te komen. In de tussentijd gaan ze vast studeren op Wils cursusmateriaal…

Deze tekst verscheen eerder op het weblog van Mahjongclub Bamboe Acht.