maandag 1 september 2014

Chow Time! - van valse starts en goede finishes

Afgelopen weekend traden 84 mahjongers aan op het Chow Time - In vino veritas toernooi in Villejuif, prima georganiseerd door de locale club Fleur d'Orchidée.
Villejuif is een plaats met ongeveer 56.000 inwoners direct grenzend aan de zuidkant van Parijs. De afgelopen eeuw had de gemeente een uitgesproken linkse politieke signatuur en communistische burgemeesters. Straatnamen als Boulevard Maxime Gorki en Rue Tolstoi refereren daaraan en ook de vele sociale huurwoningen hebben de blokkerige bouwstijl die je ook in de (voormalige) socialistisch-communistische landen vindt.
Onder de negen aanwezige landgenoten bevonden zich twee Bamboe Acht'ers; Yvonne en ik. Samen met Ad en Pauline (ENMV) vormden we het team Qu'on PAYE. Deze teamnaam had ik bedacht, geënt op de naam IPAD, waaronder Ad en Pauline van samen met hun clubgenoten Désirée en Ingrid opereren.
Over de naam heerste hilariteit omdat die 'Dat we betalen' betekent, terwijl ik 'Opdat men betale' bedoelde. Aan het eindresultaat te zien was het een beetje van allebei ;).

Zaterdagochtend vloog KLM mij van Schiphol naar Charles de Gaulle (Parijs) en de RER (regiotrein) en de RATP (metro) brachten me uiteindelijk naar mijn (mahjong)vriendin Thérèse die in Villejuif woont. Talig als ze is deed ik haar een Nederlandse versie van Antoine Saint-Exupérys Le petit prince cadeau als boek en als hoorspel. Dat kon ze wel waarderen. Ze moet altijd zo lachen om de voor haar onuitspreekbare klanken ('ui', 'h' en vooral de 'g' natuurlijk).
Tegen half een registreerden we ons in teamverband en om 13 uur startte de eerste van zes ronden (à 120 minuten). Helaas kon ik ook ditmaal niet voorkomen dat ik een valse start nam. Tegen EK-organisator Laurent en de Italianen Giacomo en Marco slaagde ik er niet in een punt te scoren. Met een self-drawn in het 2e, een mahjong van 21 punten in het 8e spel en twee weggegeven mahjongs stond ik na de westronde schijnbaar veilig op de 3e plek. Ik gaf echter nog een mahjong weg en met twee flinke winnende handen op een rij verdrong Marco me nog naar de traditionele 'openingsnul'.
In ronde 2 - met Emma (FR), Romain (FR) en Anton (NL) - ging het maar iets beter. Vanaf het 3e spel stond ik op 1 tafelpunt en na drie door mij weggegeven mahjongs zakte ik even naar de vierde plaats. Mijn drie mahjongs in de tweede helft waren meer waard dan de drie die Anton maakte, zodat ik gelukkig derde werd.
In de slotpartij van dag 1 trof ik zwijgzame Francesco (IT), zeer vriendelijke Christophe (FR) en beruchte Benoît (FR). Christophe en ik begonnen elk met twee mahjongs (de mijne zelfgepakt). Benoît werd onrustig, begon zwaar te zuchten en klaagde over zoveel mazzel voor ons. De lucht klaarde op toen hij er direct twee op rij scoorde. Er viel verder weinig te merken van de reputatie die hij heeft opgebouwd. Ik had overigens een snel antwoord op zijn inhaalactie en wist de 4 punten rustig naar binnen te loodsen. Het totaal van 5 punten leverde me een plaatsje op in de bovenste regionen van het 'rechterrijtje'.

Redelijk tevreden liet ik me met Ad, Pauline, Yvonne, Thérèse, Emma, Oscar en Marjan meedrijven naar restaurant Show devant. Ad bleek een uitstekende keus te hebben gemaakt - wat niet meevalt in Villejuif - en ik heb genoten van mijn tafelgenoten en van wat ik voorgeschoteld kreeg (fricassées de gésiers d'oie confits aux pleurotes / escalope de sandre au beurre rouge, pomme miette au thym / 3 boules de glace vanille / twee halve liters Grimbergen Blond).

Op zondag beleefde ik opnieuw een valse start, maar nu zelfs voordat ik aan de mahjongtafel verscheen. Toen we om zeven uur opstonden bleek dat in Thérèses appartement geen druppel water uit de kranen kwam. In de rest van het complex ook niet, maar dat konden we vanwege het vroege tijdstip niet checken. Bezorgd, ongewassen en zonder een kop koffie/thee zijn we - bekomen van de eerste schrik - maar naar de toernooilocatie gegaan. Ik heb me daar op het toilet opgefrist. Punten leverde me dat in ronde 4 echter niet op... Dutch Open-winnaar Frédéric (FR) en zijn landgenoot Daniel verdeelden de mahjongs onder elkaar. Zeker eerstgenoemde had veel geluk, want vaak maar een kans op mahjong (terwijl ik er regelmatig meerdere had). Russische Anastasia en ik stonden dicht bij elkaar totdat ik - net als in ronde 2 - driemaal achtereen 'mahjong' hoorde roepen bij door mij weggegooide stenen... Ik dacht de schade blijvend te hebben gerepareerd met een self-pick, maar met een vriendelijke glimlach wipte ze toch weer over mij heen. Met zeven puntjes verschil glipte me het tafelpunt door de vingers.

Ronde 5 bracht me aan tafel met drie zwijgzame, gedreven en voorzichtig spelende Fransen. Hoewel Cedric in het tweede spel een aardige self-pick maakte, nam Stéphane een snelle voorsprong die hij opzichtig (en succesvol) ging verdedigen. Met een zelfgepakte mahjong kwam ik terug uit een achterstand en toen Marion mij een bamboe 6 leverde voor een mooie
all fives waren de twee punten binnen.

De zesde ronde bracht me opnieuw twee punten tegen opnieuw drie Fransen. Cathérine J. teerde lang op twee self-drawn mahjongs. Ze deed daar nog een derde bij toen ik te dicht naderde (na drie mahjongs in vier spellen). In die fase passeerde ik wel Matthieu, terwijl Cathérine X. er niet in slaagde zicht te krijgen op een punt.

Ik sloot het toernooi dus met 9 punten af, wat me een 51e plek opleverde (stationair 280e op de EMA-ranglijst). Lang niet voldoende dus om de speciale prijs voor niet-Fransen te winnen; een mahjongset van het EK in Straatsburg. Ook Pauline (14 p., 20e, beste landgenoot), Yvonne (11 p., 33e) en Ad (9 p., 48e) wonnen die niet (maar wel Italiaanse Ombretta). Ons team eindigde op een acceptabele 8e plaats. Terwijl ik gezellig samen met mijn teamgenoten per auto terugreisde concludeerde ik: Men betaalde ons dus, maar wij betaalden met ongeveer gelijke munt terug :).

Merci, les Villejuifois!


Deze tekst verscheen eerder op de website van mahjongclub Bamboe Acht (met afbeeldingen)